Η προσέγγιση TEACCH εστιάζεται στο άτομο με αυτισμό και στη δημιουργία εκπαιδευτικού προγράμματος ανάλογα με τις δεξιότητες, τα ενδιαφέροντα και τις ανάγκες του. Προτεραιότητα του προγράμματος  είναι η ‘έμφαση στο άτομο’, η κατανόηση της ιδιαίτερης φύσης του αυτισμού, η εφαρμογή κατάλληλων προσαρμογών και η εκτεταμένη στρατηγική παρέμβασης, η οποία στηρίζεται στις υπάρχουσες δεξιότητες και στα ενδιαφέροντα του ατόμου (Schopler, 1997).

Τα βασικά στοιχεία της δομημένης διδασκαλίας, όπως εφαρμόζεται από το πρόγραμμα TEACCH  είναι (Schopler, 1997):

• Η δόμηση του φυσικού περιβάλλοντος
• Το ατομικό ημερήσιο πρόγραμμα
• Το σύστημα εργασίας
• Η εξατομίκευση του εκπαιδευτικού προγράμματος
• Η οπτική παρουσίαση των πληροφοριών

Το πρόγραμμα δίνει έμφαση στην οπτικοποίηση των πληροφοριών. Ανάλογα με το επίπεδο κατανόησης του κάθε παιδιού, η οπτικοποίηση μπορεί να γίνει με:

• Αντικείμενα
• Φωτογραφίες
• Σκίτσα
• Σκίτσα και λέξεις
• Λέξεις ή φράσεις

Έτσι το παιδί, με αυτισμό, μέσω της οπτικοποίησης της πληροφορίας, μπορεί να κατανοήσει καλύτερα, το πρόγραμμα του, είτε αυτό αφορά μια ημέρα στο σπίτι, είτε μια συνεδρία, είτε είναι σχολικό , είτε μια εκδρομή, που προκαλλεί αλλαγή στην ρουτίνα του. Μπορεί να είναι ενημερομένο και συνεπώς καθυσηχασμένο  γνωρίζοντας το τι πρόκειται να συμβεί, και να αποφευχθεί ένα ενδεχόμενο tantrum. Επίσης , με τη χρήση του TEACCH, είναι σε θέση να γνωρίζει την αρχή, την διάρκεια και την λήξη μιας δραστηριότητας.

Το TEACCH, δεν περιορίζεται στον χώρο των συνεδριών και θα πρέπει να χρησιμοποιείται σε όλα τα περιβάλλοντα και από όλους τους εμπλεκόμενους με το παιδί ( θεραπευτές, γονείς, δασκάλους, γυμναστές), προκειμένου να διευκολύνεται περισσότερο.